Essaouira

Woensdag 26 juni

Vandaag op weg naar Essaouira, een vissersplaatsje aan de kust met onderweg een stop bij een door vrouwen gerund araganolie verwerkingsbedrijfje. Araganolie is hét product dat Marokko bekend maakt. Het zijn bomen waar net een soort walnoten aan groeien, dus een groene 'vlezige'schil met daar in een harde noot en daar weer in waar het om gaat; de soort van amandelvormige nootjes. De grap is dat de vruchten zodra ze rijp zijn van de boom vallen om te verwerken maar er zijn ook geiten die de bomen letterlijk beklimmen tot aan de iele takken aan toe en zich te goed doen aan de vruchten. De noot spugen ze weer uit; het gaat hun om het smakelijke vruchtvlees terwijl voor de uiteindelijke olie, de noot belangrijk is. Bij zo'n vrouwencooporatie werken alleen maar vrouwen die of gescheiden zijn of weduwe en dringend een inkomen nodig hebben. Ze zitten in een grote ruimte van het gebouw langs de zijkanten óp de zakken met noten en pakken noten die ze met een ronde steen kraken en dan pellen. Deze noten worden dan in een vijzel vermalen tot een soort pindakaas waar ze de olie weer uit halen. Voor 1 liter olie maken is 1 vrouw 1 week bezig. Een liter kost dan ook 100 euro. Maar de eigenschappen van aragan olie zijn uniek. Ze bevatten onderandere omega 6, vitamine E en anti-oxidanten en het is goed voor je huid, voor je haar, eczeem, psoriassis, stimuleert celgroei van de huid (antiveroudering) en het helpt bij acné.Alleen maar voordelen!Zelf had ik al araganolie gekocht in Marakech maar ook hier heb ik toch nog een aantal producten gekocht, waaronder araganolie met eucalyptus en doucheolie met cocosgeur voor een langer vakantiegevoel als je weer aan het werk mag ;-)
Er zijn ook producten met araganolie om te eten of eten mee te bereiden. Het lijkt wel of ik een aandeel in de zaak heb maar het is fantastisch spul. Ik heb het proces gefotografeerd en mocht zelf ook even plaatsnemen op de zak noten en draaien aan de vijzel. Tjee als je dat de hele dag moet doen?! Zwaar werk, maar volgens mij hebben die vrouwen er baat bij. Ze kunnen hun geld er verdienen en het heeft ook therapeutische waarde; ze kunnen praten met lotgenoten want vrouwen he bben eerlijk gezegd geen leven hier ... vind ik. Ze hebben meer kansen dan de vrouwen in Indonesie denk ik omdat de levensstandaard iets hoger ligt in Marokko maar als je ziet wat ze allemaal doen moeten. Nee, dan hebben wij niets te klagen en is het goed om te zien dat er nog heel veel verbeterd kan worden. Te beginnen met het verplicht stellen van onderwijs!
Na deze wijze lessen ging de tocht verder en genoten we van het veranderende uitzicht en stopten niet alleen voor een koffiebreak in de schaduw maar ook voor fotomomenten. De laatste vlak voor Essaouira zodat je het plaatsje zag schitteren in de zon aan de Atlantische Oceaan.
Dichterbij gekomen zagen we de mist opkomen vanaf zee; iets wat hier vaker gebeurde. Wat ook bijzonder is dat er hier altijd een vrij harde wind waait en ze daarom het ook wel windy city noemen. Dit trekt weer veel kitesurfers. Maar vandaag hadden we geluk; er was geen wind. We zijn voor het laatst met de hele groepgaan lunchen in een restaurant aan zee. Dus seafood. Ik ben geen visliefhebber maar de tong en als toegift vers sardientje ging er heerlijk in mét een roseetje. Zalig!
Daarna kregen we met behulp van een local gids een rondtour door de vissershaven en in de medina van Essaouira. Het is een prachtig pitoresk (foldertaal) plaatsje dat afwijkt van wat we tot nu toe gezien hebben. Hier is alles nl. wit geschilderd met veel blauw of mintgroene luiken of sierwerk. Het leek wel of we in Griekenland waren!
Essaouira is in handen geweest van de Portugezen die een fort gebouwd hebben waar we de kanonnen van konden bekijken en een prachtig uitzicht hadden over de zee.
Heerlijk plaatsje! Het hotel was aan de rand van het plaatsje. We hadden een prachtige kamer maar beetje weinig ruimte voor de idiote grote koffers die de reizigers vandaag de dag bij zich hebben. Maar echt alles heel sfeervol ingericht met geschilderde kasten, toiletmeubel en bed. Het leek wel hindeloops schilderwerk zo druk.
Na de incheck zijn we naar een strandtent gegaan, 300 meter lopen! Perfect met ligbedden en loungebanken binnen en buiten én wifi. Daar hebben we even snel gegeten want wij gingen voor onze afspraak met de gids in de taxi in de medina naar een echte hamam!!
Dat wilden wij graag en anderen werden ook enthousiast toen we 's middags een bezoekje brachten aan de hama/massage Spaluxe. Stond wel niet op het programma maar Dries regelde het voor ons en zo kregen Koos en ik een scrub en wasbeurt en werden we elk een uurlang gemasseerd; een Berbermassage hadden we gekozen. Koos lag een verdieping lager op de massagetafel met zijn discreet papieren tangaatje aan en ik lag op de bovenste verdieping.
Alles in deze haman was stikkedonker. De wasruimte ook al. Toen ze ons eerst in de olie had gezet vóór de scrubbehandeling was het al gokken geweest bij het uitkleden waar alles stond en in welke tas de spullen moesten. Na de scrub mocht ik mijn haar met shampo wassen maar in de duistere toestand had ik ipv shampo de olie gepakt dus had ook nog een lekker bosje frieten op mijn hoofd. Achteraf wel goed zo'n masker ;-)
De Berbermassage was heerlijk en ze hakken ook zo lekker op je spieren met de rug van hun hand. Ik eerst en later hoorde ik dat getakketak ook beneden mij en werd Koos op de Berbermanier behandeld. Ondertussen werd in de minaret die letterlijk naast ons stond de oproep gedaan voor het avondgebed. Hoe marokkaans wil je het hebben.
Na de massage laten ze je even rusten. Ik viel bijna gelijk in slaap maar schrok tot twee keer toe wakker en was dan een beetje paniekerig omdat ik a. niets kon zien en b. zo ver weg was dat ik echt niet meer wist waar ik was. Dus onze portie ontspanning hebben we ook wel weer gehad want voor Koos gold hetzelfde. Na deze opknapbeurt hebben we glimmend en wel nog even op een terrasje gezeten. Met de taxi van een euro waren we snel weer bij ons hotel Al Jazira (!)
Heerlijk om te slapen zonder airco en met meeuwengeluiden op de achtergrond.