Jungletour met olifant Atjeh

Donderdag 28 juni
De loperarmide heeft z'n werk goed gedaan; ik had nergens geen last meer van de enige die aan de 'schijterij'was, was de olifant waar we vandaag op gezeten hebben.
Vanmorgen om 8.00 uur zijn we vertrokken met een leuke jonge enthousiaste chauffeur. We dacht even dat we alleen met hem zouden reizen maar nee er zaten nog twee stille chineesjes achter ons....
Trouwens in ons hotel is het ook heel veel chinees. Niks mis mee alleen zijn ze echt lawaaiig en zitten ongeneerd op de meubels in de lobby met bengelende benen over de leuningen of zelfs met blote voeten op de salontafel waar straks misschien je koffiekoekje even ligt. En boeren en de neus luidruchtig ophalen. Nee, ik kan ze niet echt sympathiek vinden. Het topppunt was vannacht. Ik werd wakker van kindergeschreeuw en rennen op de gang. Ik dacht "Tsunami" en bleef met kloppend hart luisteren maar er kwam gelach bij en nog meer geklepper met slippers en notabene koffers. Tjee zeg, idioten alsof we hier niet liggen te slapen! Ik heb de deur opengedaan en met een vuile blik de gang in gekeken. De security zag mij ook staan met mijn coupe ravage van het slapen en hebben waarschijnlijk maatregelen genomen want daarna was het rustig.
Enfin de twee achter in de auto hebben we de hele rit niet gehoord. Na twee uur tuffen door dorpen en straten en rijstvelden waren we bij onze eindbestemming; The true Bali experience en zagen al de eerste olifant met berijders langs komen.
Boven aangekomen hebben we gelijk al filmpjes gemaakt en diverse foto's van de olifanten met de berijders. We moesten eerst allerlei (verzekerings) papieren invullen en daarna nog even wachten, dus dat verhoogt de zin wel.
Ondertussen uitgebreid gekeken naar hoe het opstappen ging vanaf een soort halte boven de olifant. En we hebben even de stal gezien waar nog twee jonge olifanten stonden te 'maljoagn'.

Éindelijk was het zover en mochten Koos en ik opstappen. Je zit dan op een comfortabel bankje met toch maar even een veiligheidsbalkje er voor langs. We hebben onze slippers achter gelaten en heerlijk met de blote voeten op de dikhuid. Lekker warm huidje met hele lange haren. Die had onze olifant ook op het hoofd. Zo grappig om te zien van boven...
De olifant heette Atjeh en komt net als de andere 18 olifanten uit Sumatra.
Ze zien er anders uit dan afrikaanse olifanten. Ze hebben kleinere oren. Nou ik vond ze groot genoeg. Atjeh wappert er mee om zich zelf koel te houden vertelde onze gids. De bloedvaten in zijn oren koelen door het gewapper.
Wat een leuke en unieke ervaring op zo'n hoog beest te zitten dat heel voorzichtig zijn pad kiest en daardoor heerlijk schommelt. Je hoort hem niet lopen, eerder sloffen...
Wij hadden gekozen voor een tocht van een uur want dan ga je door de jungle en een dorpje. In de jungle was het mooiste. Je ging soms steil naar beneden en dan weer omhoog en ondertussen hoorde je de krekelgeluiden. Echt avontuur zo ;-)
Halverwege kregen wij bij zo'n halte en kregen we een jonge kokosnoot om leeg te drinken. Die zijn dan geel en nog niet zo hard. Zalig! En een leuk fotomoment wat onze gids even voor ons regelde. De lege kokosnoot was voor Atjeh, die gaf de gids onder het rijden aan hem. Je hoorde ze even kraken en op waren ze. De olifant nam onder het lopen ook stiekum soms een tak mee om aan te knagen. Zo grappig om te zien vanaf boven.
Atjeh was een mannejte van 23 jaar, woog 2,5 ton en was nog niet uitgegroeid. Hij had mooie slachttanden waar ze voor de veiligheid de voorste punten afhalen.
We stapten door de jungle en toen door het dorp waar men wel gewend is aan olifanten maar toch weer verbaasd zitten te kijken naar wat op de olifant zit.
Het uur ging veel te snel om. Terug bij de basis gingen we nog door water voor een fotomoment (ik dacht dat we olifanten gingen wassen maar dat was verkeerd gedacht helaas). Daarna afstappen en toen kon je nog fruit in een mand kopen voor de olifant als beloning. Dat heb ik toen maar gegeven. Leuk fotomoment. Daarna zette onze gids ons op de foto met Atjeh en riep smile naar de olifant; dan doet ie zijn slurf omhoog. Beetje veel circus zo maar het contact dat ik met de olifant had vond ik zeker heel bijzonder want ik keek hem zo es even in zijn ogen en werkelijk waar hij keek recht in mijn oog terug met een wijsheid zo van en wie ben jij dan wel. PRACHTIG.
Jammer dat de rit was afgelopen maar het was zeker de moeite waard en een prachtig afsluiting van onze vakantie op Bali.
Met een prachtige foto van ons twee op de olifant in een bijpassende lijst zijn we teruggereden met onze chauffeur waar we ditmaal alleen mee reden en die ons heelveel vertelde over van alles en nog wat mbt Bali.
Vooral weer naar Bali komen zei hij toen we afscheid namen, dan konden we met hem gaan paardrijden..hmmmm niet verkeerd.
's Avonds nog even voor het laatst gegeten in het restaurant aan zee. Heerlijk eten daar. Ik wilde op mijn beste engels nog even iets complimenteus zeggen op de vraag of het eten goed was en zei toen; Compliments for the kok (dat is als je uitspreekt kok met cock en dát is bepaald geen compliment voor de kok) Gelukkig begreep de ober het niet maar zelf had ik de rode vlekken in m'n nek en moest daarna wel lachen.
Enfin dit is het laatste verhaal. Morgen nog even bij de zee liggen tot 13.00 uur want om 14.00 uur begint de reis terug. Iedereen heel erg bedankt voor het meelezen en meereizen, door jullie reacties is het iedere keer weer leuk geweest om toch 's avonds de moeite te nemen een verslagje te schrijven. Bedankt...theremikashi.