Zand en sneeuw

Ik heb even een foutje gemaakt dat komt omdat je achteraf het verhaal mag schrijven terwijl er al weer 101 dingen gebeurt zijn. maar we zijn dus van uit Las Vegas op vrijdag 29 augustus door Death Valley gereden. Een happening die je ook niet alle dagen meemaakt. Want zodra we weer de vallei achter ons lieten waar Las Vegas in ligt veranderde het landschap in een woestijn. Eerst een heel apart berglandschap en dan langzamerhand steeds meer steenachtig geel landschap met hier en daar bosjes.Nog even een lunchpauze gehad in een dorpje maar je kon beter in de winkel zijn dan buiten.
Het is een rechte lange weg met af en toe een tank water voor de radiator van de vehicles die de barre tocht maakten.
We stopten zelfs bij een zandgedeelte en mochten foto's maken. Buiten was het 47 graden en ik liep op m'n teenslippers door de woestijn (uitkijken voor klapperslangen en schorpioenen) naar de zandheuvels. Dacht ik ja... want het zand brande aan m'n voeten. Het was zo heet dat het dwars door m'n zolen branden en ik sneller dan een woestijnrat weer terug liep. Gauw nog wat zand meegesmokkelt; zelfs dat brande in het flesje (of kwam dat omdat dit niet mag?)
Enfin. Zeer bijzonder landschap waar je maar weinig voertuigen tegenkomt. Lang leve de airco; nu wel ondanks dat je er snipverkouden van wordt.
Er liggen twee plaatsjes, Bad Water en Furnest Creek en ze liggen zelfs beneden de zeespiegel aan een meer wat indroogt en zout achterlaat. Bijzonder bijzonder een uur later reden we richting het Sierra Nevada gebergte waar we steeds hoger kwamen en zelfs sneeuw zagen liggen in de passen. Tegenstelling in 1 dag.
En toen reden we door om te overnachten naar Mammoth Lake het skioord waar ik al eerder over schreef.
En vanuit Mammoth Lake zijn we naar het Yosemite National Park gereden. Zo, nu zitten we op spoor zal ik maar zeggen.