in een oeroud oerwoud

Na een stevig engels ontbijt met eggs en beans vergezeld van de kat met de korte staart zijn we naar het floating restaurant vertrokken en kwamen we de studenten uit Australie weer tegen; die gingen dus ook hetzelfde doen. Na een lekker tochtje over de rivier uitstappen en toen een 100 meter trappen lopen met grote tussenstappen en een behoorlijke tempo met iets van 28 graden dus na 10 treden had ik het al gehad. Mijn conditie door de verkoudenheid was op een dieptepunt. Een hoofd vol watten en benen van elastiek maar ik dacht dat zweten we er wel weer uit. Die kans kreeg ik dan ook volop! Mijn hartslag was behoorlijk hoog en ik dacht nog wat willen we dan ook, de vijftigers achter de broekies aan (de gids was nl. een jonge meid). Gellukkig kwamen we na 100 meter stijgen op een verzamelplaats waar nog meer excursiegangers zaten en gelukkig ook een paar van onze leeftijd ha,ha.
Met een andere gids gingen we toen in een gestaag tempo dat heel goed vol te houden was naar Bukit Teresk op 344 meter hoogte. Dwars door de jungle jongens! Met bomen die wij thuis in de bloempot hebben staan maar hier meteres groot zijn. Hele vreemde geluiden van insekten ook. Er is er één bij die constant het geluid van de tandartsboor maakt. Weer een ander doet een alarm van de auto na en de ander een slijpsteen. Alsof je in een fabriek loopt.
Het pad dat je loopt wordt ingedeeld door de wortels van de bomen die net genoeg ruimte laten om je voet te plaatsen. Er hangen echt waar net als in de tarzanfilms lianen waar je aan vast kan houden. Het lijken net dikke slangen die om de boom kronkelen en naar beneden hangen.
We hebben heel veel snelwegen van mieren gezien keurig in een rijtje onderweg naar morgen denk ik...

De uitzichtplaatsen waren prachtig! Je zag dan het regenwoud onder je waar volgens de gids de tijgers rond lopen en olifanten die hier zijn geplaatst om uitsterven te voorkomen. Ze zijn geimporteerd uit India maar de apen die er rondslingeren niet en de rest van de dieren ook niet. Je kunt je niet voorstellen dat je in het oudste regenwoud van de wereld staat. Helemaal uit Blijham en dan hier.. dat stemt tot nadenken op zo'n doordeweekse dag als gehaktdag.
Kletsnat van het zweet waren we; ik heb Koos zijn bilnaad nog even op de filmgezet van bij hem was het overal door heen ha,ha.
De terugreis ging makkelijker maar ik voelde de kuiten wel. Het zweten was volgens mij goed voor mijn verkoudenheid en even het sporten, dat doet je ook goed!
Het tweede deel van deze ochtendexcursie was de canopywalk. Dat zijn touwbruggen door de toppen van de bomen(=canopy) ...net als in Borger ha,ha. Maar best wel leuk en spannend vooral als je in Nederland maanden geleden hebt gelezen dat zo'n canopytouwbrug is geknapt en 4 kids het leven hebben gelaten....
De bootreis er na was een heerlijke beloning!
Bij aankomst zijn we gelijk doorgelopen naar onze hotelkamer en gedoucht en de kleding uitgewassen en buiten gehangen te drogen. Daarna de laatste schone onderbroek aan ff rusten en op naar de volgende excursie: een bezoek aan de Orange Asli village & rappit shooting.De Asli's zijn de originele bewoners van deze streek. Daar gingen we dus heen met de boot. Je gelooft het niet maar ze wonen echt in een hut van palmboombladeren en koken en slapen er in. Een stuk of 15 mensen, baby's en ouden van dagen. We kregen een showtje te zien van hoe zij vuur kunnen maken, gifpijlen maken en er mee schieten via een blaaspijp. Dat mochten wij ook allemaal doen. Dank je ik niet met mijn lippen aan de blaaspijp waar jan en alleman voor zat te blowen...ik ben al ziek ha,ha. Enfin je raadt het je kunt het kopen een pijp en pijlen. Hebben dan ook maar gedaan het is een bijzonder sourenier en zij doen niets anders dan dit maken voor de toeristen. Daarna gingen we weer aan boord voor deel twee van de excursie; Rappit Shooting. Dan ga je met de longboat met een rotvaart over de rivier en dan vooral langs de gedeelten waar de stroming het hevigst is. We waren deze keer met z'n tweetjes en de gids van vanmorgen, het jonge meisje.
Op een gegeven moment ging het zo hard dat het water over mij heen golfde en ik echt zat te happen naar lucht van de schrik. Was dit de bedoeling??? Ik was zeikenat en werd al gauw koud en Koos die voor mij zat zei al wil je mijn shirt aan? Nou dat hoefde niet want 3 seconden later was Koos ook nat. Oké dus het hoort er bij.... Leek mij niet echt goed voor mij maar ja wat te doen... gewoon letterlijk en figuurlijk over je heen laten komen. Het was wel spannend kan ik je vertellen. Op een gegeven moment ging we draaien en kwamen we een andere boot tegen met de zweden en anderen aan boord die lagen al aangemeerd aan een zandbank. Onze gids maakte ons duidelijk dat we hier konden zwemmen. Eerst hard lopen naar beneden van de hoge zandbank en dan een duik in de rivier. Nou ja nat waren we al en nadat ik toch goed gekeken had hoe diep het was en of er ook bad annimals waren, hebben we net zo gek meegedaan. In de kleding! Het water was heerlijk maar je moest link uitkijken voor de stroming.
Na het badderfeest weer in de boot en toen gingen de boten naast elkaar varen en ging onze gids met een roeispaan in het water de andere allemaal natspetteren en zij ons weer. Echt leuk.

Dus weer druipnat deze keer naar ons Hotel. Gelukkig was mijn gewassen onderbroek weer redelijk droog en de andere kleding ook!
Koos was helemaal in zijn sas vandaag want die houdt wel van dit soort avontuur. Ik ook wel hoor maar Koos ging uit zijn dak vandaag!!

's Avonds met de 4wheeldrive taxi in het laadgedeelte met 2 andere nederlanders naar het dorp gereden en een ander floating restaurant bezocht waar we weer heerlijk gegeten hebben, noodles, beefburger, sla, en bananenshakes. Die shakes hier zijn heerlijk.Heel grappig maar ze verkopen hier geen alcholhol in de floating restaurants, bang dat we gelijk van de loopplank afdonderen als we de boot verlaten zeker.
Maar de shakes zijn een heerlijk alternatief. Blended ice met allerlei vruchtensmaken of met koffie of chocola...mmmmmmm

Weet je wat ook bijzonder is, je moet hier een bewijs kopen om te mogen fotograferen en filmen.
Nou maar goed dat we die hebben want we fotograferen ons wezenloos.

Door de donkere nacht met een heel ander sterrenstel en dierengeluiden zijn we teruggelopen voor een laatste nacht in ons hotel. Even een handdoek voor de grote kier onder de deur en ff laatste check op hagedissen (ik zei eerst salamanders maar dat is niet zo) en toen lekker slapen.

Tot morgen dan gaan we weer naar de bewoonde wereld.