Tea & scones in Cameron Highlands

Bij het vertrek uit Rainforest Hotel dacht ik nog mooi even een dode insekt te kunnen bekijken bij de lobby. Het was zo eentje die de tandartsboor kan nadoen en dat is een joekel. Maar nu was ie toch ; hij lag op z'n ruggetje, dus even bestuderen. Op het moment dat ik hem wil oppakken beging dat beest weer te snorren en ik schrik me het leplazerus. De moslima achter de balie en Koos lachten zich slap...Bij de floating restaurants liet een inwoner ons nog even zijn nieuwste vangst zien... ik mocht wel even aaien... een dikke bruine slang... jakkes daar heb ik al zo'n hekel aan. Ik vergeet voor het gemak maar steeds dat deze en andere enge beesten hier leven...
Enfin met weemoed namen we afscheid van deze geweldige plaats en reisden weer terug met de aussies aan boord naar de opstapplaats.
Onderweg zagen we een soort van ijsvogels maar dan veel groter dan in Nederland (alles is hier veel groter in de natuur) en een aap in de bomen en net als op de heenweg, buffels in het water. Voor de rest heb ik er weinig van meegekregen want ik heb nog even wat slaap ingehaald en voor ik wist waren we al weer bij de haven en de auto.
En konden we nadat we de koffers hebben gehaald weer op weg naar de volgende bestemming hoog in de bergen; Cameron Highlands. En daar zit ik nu te typen. Weer in Starbucks ons meest favoriete koffiebar; heerlijke loungemuziek, makkelijke (lounge)stoelen en gratis internetten in de wifi-zone en de heerlijkste koffiedrankjes koud of warm.
Ik dwaal af, we waren weer onderweg... we worden al echt brutaal want we wijken van de voorgeschreven route af en volgen ons eigen pad naar de eindbestemming en die gaat iets meer door de binnenlanden.. Nou dat hebben we geweten! Veel groen en veel dooie beesten! Het begon met een kapot gereden everzwijn volgens ons en daarna heeeeeel zielig een prachtig gibbonaap met schitterende grijze vacht en donkere lange staart. Toen een dode soort elegator (kleintje) die toen we hem de eerste keer passeerden er nog redelijk dood bij lag. Maar omdat we dachten dat we ons vergist hadden en weer terug gereden waren en er later toch weer langs moesten was het een platte hoop rood vlees geworden. Dat komt omdat hier vrachtwagens rijden met tonnen aan gewicht gevelde bomen.
Die auto's hebben we nog even op de foto gezet want je gelooft het niet; de cabine is geheel van hout inclusief sierrand van hout aan de voorkant boven het raam. De deur die van hout is zit de hele reis met een klosje vast. Veiligheid is hier nog niet met wetten vastgelegd.
Zo kom je hier hele families tegen op 1 brommer. Klein kindje voor op; kan net over het stuur kijken, dan Papa de bestuur zonder helm dan nog een kindje en Mama klem achterop...
Soms rijden ze tegen het verkeer in.. Uitkijken hier dus voor dooie apen, krokodilletjes en o ja we kwamen ook nog een doodgereden hond tegen want die lopen hier ook gewoon groepsgewijs los over straat; geen riem en geen eigenaar te bekennen.
Je voelt je heel raar bij het zien van die grote dode dieren. Moeten wij het opruimen??? Niemand die het doet en het is ook niet zonder gevaar want voor je het weet komt er weer zo'n houten vrachtwagen aan en verander je zelf in zo'n rode homp....
Enfin een bijzondere tocht van een aantal uren waar je veel ziet van de leefwijze van de mensen. Echt arm hoor. Hutje van zink hebben de meesten en dan bij de weg een kraampje waar je bananen enz. kan kopen van moeder de vrouw neem ik aan want de mannen zijn er op de brommer vandoor en zitten in een of ander tentje langs de weg de hele dag op een plastic stoel te lullen volgens mij... er zijn er ook genoeg aan het werk hoor. Want als er iets gebeuren moet langs de weg; dan gelijk maar met10 man. En dat geldt voor veel werkzaamheden hier. Net als in de hotels;ontelbare moslima's die daar werken. Allemaal met hoofddoek, lieve koppies en ontzettend aardig. Ze kunnen niet allemaal engels spreken dus soms is het even handen en voetenwerk maar met altijd met een big smile.
Het was even zoeken naar ons hotel maar dan heb je er ook een zeg.. nog uit de tijd dat de engelsen hier de scepter zwaaiden. Prachtig en groot maar zoals in alle hotels zijn ze hier zuinig met de verf en onderhoud van de meubeltjes. Zo jammer, het wordt zo snel een trieste aanblik van vergane glorie. Maar jongens het eten is hier prima in orde en de kamer was ook weer dikke mik! Deze keer geen airco want de luchttemperatuur in de bergen is overdag 22 graden en kan 's nachts zelfs 16 worden. Ja, ja voor jullie begrippen is dat een hittegolf idee denk ik maar ik vond het een beetje nederlands en heb dan ook heerlijk geslapen na een heerlijke maaltijd in een zwitsers-duits restaurant wat er niet uit zag en waar we bediend werden door een chinese mevrouw in een gewaad dat het midden hield tussen een kimono of nachtjapon. Op haar hakjes slipperde ze door haar zaak en bracht ons geweldig goed eten echt waar! Koos een schnitzel en ik een T-bone steak, Frites en salade van groentes met twee tigerbeer voor iets meer dan we gewend waren ( 30 euro) want in het floatingrestaurant waren we voor 11 euro met z'n 2-tjes "dik zat" :)

In ons hotel konden we geen verbinding krijgen dus nu eindelijk jullie berichtjes kunnen lezen.
Nog meer fans en aanhangers die ons ellenlange verhalen lezen. Volhouden jongens want er komt nog meer en ook meer foto's!
Lief van jullie dat je reageert Linda... het is eigenlijk ook wel iets voor jullie en dan hoef je niet te wachten tot je oud bent. Met kinderen kan ook heel goed. Gezondheid, tijd en money, dan kom je al een heel eind!De vliegkosten is het meeste geld.

Hé Karen, leuk dat je meereist! Ik heb aan je gedacht toen wij in de taxi door Kuala Lumpur sjeesden.
Jij hebt ook wel veel gedaan beseffen wij ons.
Leuk dat je ons volgt.

Hoi Geke en Wim
Dit is een avontuur dat ook wel bij jullie past!!

Nico en Martina,
Prachtig land hier waar nog veel handel is Nico!

Hé Lineke wat een goed idee dat je de verslagen even uitgeprint hebt. Da's leuk voor hun!
We hebben gisteren ook nog ff gebeld met hun; zij gingen net aan de warme hap terwijl wij nog gingen eten om 8.00 uur pm
Heb je papier genoeg want de verhalen worden steeds langer geloof ik.